Honda Prelude 2 generacji – wszystko zaczęło się w 1982 roku
Druga generacja samochodu Honda Prelude została zadebiutowana w Japonii 25 listopada 1982 roku i na całym świecie wiosną 1983 roku. Samochód zbudowany został na zupełnie nowej platformie i był dostępny z silnikami A18A lub ET-2 o pojemności 1,8 litra i 12 zaworach oraz dwoma gaźnikami, o mocy 105 KM. W Japonii, Azji i Europie pojawiła się także wersja Honda Prelude 2 z 2-litrowym silnikiem DOHC 16-zaworowym z systemem PGM-FI (JDM = BA1, EU = BA2), choć ten silnik nie był dostępny w Europie do 1986 roku. Wersja JDM (Japanese Domestic Market) B20A osiągała moc 160 KM przy 6300 obr/min, podczas gdy wersja europejska B20A1 miała moc tylko 137 KM. To była pierwsza generacja Prelude, w której zastosowano składane przednie reflektory, co pozwoliło na bardziej aerodynamiczny przód, zmniejszając opór powietrza. Otwieranie reflektorów, zwłaszcza przy wyższych prędkościach, znacząco zwiększało opór. Właśnie dlatego na większości filmików z tras wyścigowych tych lat Honda Prelude II gen. ma złożone reflektory. Design samochodu był zupełnie inny niż poprzednika i był znacznie bardziej aerodynamiczny, z dużymi szybami. Podobnie jak poprzednik, samochód był bogato wyposażony i miał charakter komfortowego długodystansowca, a nie sportowy duch (oczywiście w porównaniu do typowo sportowych linijek innych producentów). W opcji dostępne były także nowe „A.L.B.” hamulce antypoślizgowe Hondy.
Prelude 2 gen. w Japonii
W Japonii Honda Prelude 2 generacji była jednym z kluczowych modeli sprzedawanych w japońskich salonach sprzedaży Hondy, zwanych Honda Verno, które oferowały produkty o orientacji sportowej. Wszystkie produkty Honda Verno, takie jak Vigor, na początku miały ukryte reflektory, takie jak te zastosowane w drugiej generacji Prelude, co miało pomóc w rozpoznawaniu „sportowych” produktów Hondy w Japonii. Jednak podejście to nie trwało długo. Wersja z 2-litrowym silnikiem była uważana za najwyższej klasy samochód w Japonii, ponieważ kupujący w Japonii byli zobowiązani do opłacania wyższych rocznych opłat drogowych za samochody z silnikiem o pojemności ponad 1,8 litra. Japońska wersja 1,8 litra miała system CVCC i deklarowaną moc 125 KM, co było znacznie więcej niż modele eksportowe.
Po wprowadzeniu silnika 2-litrowego 16-zaworowego DOHC, maska musiała zostać nieznacznie zmodyfikowana, ponieważ większy silnik nie mieścił się pod oryginalną maską. Oryginalny silnik 1,8 litra został specjalnie opracowany dla Prelude, aby umożliwić niską linię maski, a nawet pochylenie silnika do tyłu, aby był jeszcze niżej. Wersja europejska również została nieznacznie zmodyfikowana, m.in. poprzez zmianę tylnych świateł i zmodyfikowane zderzaki przednie i tylne, które teraz były w kolorze samochodu. Dzięki stosunkowo niskiej wadze samochodu (1025 kg) i wysokiej mocy (silnik 16-zaworowy osiągał moc 160 KM lub 118 kW w wersji japońskiej), samochód był dość zwrotny w porównaniu do swoich konkurentów.
Honda Prelude II na świecie
Model Prelude 2 gen. z Ameryki Północnej z 1983 roku jest rozpoznawalny dzięki swoim standardowym stalowym kołom z jasnymi rantami do nich (chociaż opcjonalnie były dostępne felgi z aluminium). W wersjach podstawowych z lat 1984-1987 zastosowano pełne kołpaki z stylizacją na Civic. Wtrysk paliwa został wprowadzony w modelach „Si” w 1985 roku. Modele 1.8 oferowały 100 KM (75 kW), podczas gdy późniejsze 2.0 miały 110 KM (82 kW).
Prelude II w Wielkiej Brytanii
Ta wersja Honda Prelude była znacznie bardziej popularna w Wielkiej Brytanii niż jej poprzednik i sprzedawała się dobrze w czasach, gdy samochody sportowe traciły na popularności i wielu producentów wycofywało się z tego sektora rynku. Europejska linia produktowa składała się początkowo z modelu Honda Prelude II podstawowego, bez wspomagania kierownicy, oraz dobrze wyposażonego EX, który był również dostępny z automatyczną skrzynią biegów i hamulcami A.L.B.